Jak robi kotek?

Mój półtoraroczny syn, odkąd zaczął powiększać zasób słów i wyrazów dźwiękonaśladowczych, zasypywany jest przez najbliższych wieloma pytaniami: „Kubusiu, jak robi piesek, kotek, krówka, żabka, wąż?” (lista jest długa i dotyczy zarówno zwierząt domowych, jak i tych bardziej egzotycznych), „Kubusiu, powiedz dziadziu, ciocia, dziura, grill, miś” (tu następuje lista bardzo przydatnych w życiu słów), czy pytaniami w stylu „gdzie idziesz?”, „co będziesz teraz robił?”, na które zazwyczaj pada odpowiedź „papa” i „nyny”. Do tych pytań można jeszcze dołączyć te, na które maluch odpowiada swoim ulubionym przekornym „nie!”. Choć zazwyczaj na wszystkie pytania odpowiada bardzo uroczo, zdarza się, że bywa nimi znużony i po serii „pokaż brzuszek, ucho, lampę, mamę”, malec odwraca role i palcem pokazuje różne przedmioty, czekając na wyjaśnienie, co to.

Za półtora roku Kuba wkroczy w taki okres, kiedy zapewne zacznie zadawać pytania „dlaczego?” i „po co?”. To naturalna kolej rzeczy i choć może czasem jako rodzice będziemy zmęczeni ciągłym tłumaczeniem świata i tego, co się w nim dzieje, mam nadzieję, że będziemy potrafili zaspokoić ciekawość naszego dziecka. Zdaję sobie sprawę z tego, że z czasem pytań będzie coraz więcej i będą one większego kalibru.

Spodziewam się pytań trudnych. Być może zada pytanie „skąd się biorą dzieci?” – pytanie trudne, łatwe, wstydliwe? Po trochu z każdego. Sama nie wiem, skąd w moim dzieciństwie czerpałam wiedzę na ten temat. Czy była to szkoła, książki czy rodzice, bo jakiejś konkretnej pogadanki i uświadamiania seksualnego po prostu nie pamiętam. Może nie byłam w tym temacie dociekliwa. Wiem jedno, że na pewno nie będę swojemu dziecku opowiadała o bocianach, pszczółkach czy kapuście. Nie chciałabym, żeby sprawy intymne były tematem, na który zbyt trudno mówić czy po prostu nie wypada. Wierzę, że można dziecku w zrozumiały i niewulgarny sposób wytłumaczyć, skąd się wzięło na świecie.