Życie wierzącego ma sens

Bp Anweiler podkreśla, że obchody Wielkiego Tygodnia powinny być okazją do przemyślenia i uświadomienia sobie sensu zbawczej ofiary Jezusa.

„Trzeba przemyśleć to, co dla człowieka zostało zrobione: i przez przyjście Jezusa Chrystusa, i przez Jego zwiastowanie, i przez Jego śmierć i przez Jego zmartwychwstanie. Dziś człowiek jest zamyślony w odwrotnym kierunku. Myśli że właściwie niczego nie warto, że po co się starać, kiedy i tak z tego nic nie będzie. A jednak życie chrześcijanina ma sens. Trzeba to ludziom na nowo przypominać” – dodaje biskup.

Duchowny podkreśla, że w wielkopiątkowej liturgii luterańskiej ważne jest zaakcentowanie siedmiu ostatnich słów Chrystusa na krzyżu. „To w tym czasie jeden z ukrzyżowanych obok Jezusa zostaje uratowany. A więc to jest ostatni moment, kiedy można jeszcze objąć za nogi umierającego Jezusa Chrystusa i stamtąd pójść w świat” – podkreśla bp Anweiler.

„Bardzo mi się podoba również słowo Jezusa na krzyżu skierowane do Jana i do Marii. Mają iść do ludzi i zaczynać nowe życie, które jest im dane przez Jezusa na świadectwo Jego miłości do każdego człowieka” – dodaje hierarcha.

Wierni z diecezji cieszyńskiej, gdzie mieszka prawie połowa z ponad 80 tys. polskich ewangelików, biorą udział w Wielki Piątek w specjalnych nabożeństwach. Wielki Piątek obchodzony jest w Kościele ewangelicko-augsburskim jako jeden z najważniejszych dni roku liturgicznego.

W większości ewangelickich parafii odprawiane są tego dnia dwa nabożeństwa – rano i wieczorem. W tym dniu milkną dzwony, na ołtarzu dominuje czerń, a krzyż ołtarzowy może być przysłonięty kirem. W ten dzień w wielu kościołach luterańskich zbierana jest ofiara wielkopostna na działalność diakonijną (charytatywną).

W Wielki Piątek w kościołach sprawowany jest też Sakrament Ołtarza. Wierni przystępują wówczas do komunii św. pod postaciami chleba i wina. Choć Kościół ewangelicki nie klasyfikuje świąt, to jego teolodzy przyznają, że Wielki Piątek jest jednym z najważniejszych dni w ich liturgii.

Dla ewangelików wiara w krzyż jest podstawą usprawiedliwienia, kiedy ludzie za darmo otrzymują życie wieczne i zbawienie.

Na Śląsk Cieszyński, uznawany w XVI w. za enklawę tolerancji, pierwsze trendy reformacyjne dotarły wkrótce po wystąpieniu Marcina Lutra. W 1547 r. ówczesny książę cieszyński Wacław III Adam po raz pierwszy zezwolił na objęcie przez ewangelickiego kapłana wolnej parafii w Puńcowie.