Wydz. Teologii KUL za klauzulą sumienia

Oceniają oni działania na rzecz dyskredytowania pracowników służby zdrowia, którzy ofiarnie troszczą się o ratowanie życia ludzkiego, jako "niesprawiedliwe i sprzeczne z duchem powołania służb medycznych, kierujących się zarówno przysięgą Hipokratesa, jak i duchem Ewangelii".

Publikujemy tekst oświadczenia:

Lublin, dnia 24 czerwca 2014 r.

Jako Rada Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, w duchu wierności nauczaniu Świętego Patrona naszej Uczelni, potwierdzamy swoje niezmienne stanowisko wobec kwestii ochrony życia ludzkiego i w całej rozciągłości przyjmujemy za swoje słowa św. Jana Pawła II wyrażone w encyklice "Evangelium vitae": „Od samych początków Kościoła przepowiadanie apostolskie pouczało chrześcijan o obowiązku posłuszeństwa władzom publicznym prawomocnie ustanowionym (por. Rz 13,1-7; 1 P 2,13-14), ale zarazem przestrzegało stanowczo, że trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi (Dz 5,29)” (EV 73).

Zdajemy sobie sprawę, że „wprowadzenie niesprawiedliwych ustaw prawnych stawia często ludzi moralnie prawych przed trudnymi problemami sumienia dotyczącymi kwestii współpracy, a wynikającymi z obowiązku obrony własnego prawa do odmowy uczestnictwa w działaniach moralnie złych” (EV 74). Wyrażamy głęboką solidarność z pracownikami służby zdrowia, którzy znoszą różnego rodzaju trudności związane z korzystaniem z klauzuli sumienia.

Jesteśmy głęboko przekonani, że „lekarze, personel medyczny i pielęgniarski oraz osoby kierujące instytucjami służby zdrowia, klinik i ośrodków leczniczych powinni mieć zapewnioną możliwość odmowy uczestnictwa w planowaniu, przygotowywaniu i dokonywaniu czynów wymierzonych przeciw życiu. Kto powołuje się na sprzeciw sumienia, nie może być narażony nie tylko na sankcje karne, ale także na żadne inne ujemne konsekwencje prawne, dyscyplinarne, materialne czy zawodowe” (EV 74).

Działania na rzecz dyskredytowania pracowników służby zdrowia, którzy ofiarnie troszczą się o ratowanie życia ludzkiego, oceniamy jako niesprawiedliwe i sprzeczne z duchem powołania służb medycznych, kierujących się zarówno przysięgą Hipokratesa, jak i duchem Ewangelii. Nie odrzucając prawnej zasady dura lex sed lex (twarde prawo, lecz prawo), pragniemy przypomnieć, że summum ius summa iniuria (najwyższe prawo, najwyższa niesprawiedliwość). Zmuszanie do współuczestnictwa w działaniach przeciwnych życiu i zdrowiu, sprzecznych z prawem naturalnym i sumieniem wrażliwym na fundamentalne wartości moralne, nie może znaleźć usprawiedliwienia w powoływaniu się na dyrektywy prawa pozytywnego, które nie może być uznane za najwyższy autorytet moralny. Apelujemy o pełne poszanowanie klauzuli sumienia i wspieramy dążenia do podjęcia działań, aby rozwiązania prawne przyjęły kształt zapewniający zachowywanie wolności sumienia.