Według luteranizmu

Tylko nie każdy tę szansę potrafi wykorzystać… Póki żyjemy i przed nami jest ta szansa, jest czas łaski Bożej. Tylko chodzi o to, abyśmy uwierzyli w Ukrzyżowanego Zbawiciela i prosili Go z ufnością i nadzieją: „Jezu, wspomnij na mnie, gdy wejdziesz do królestwa swego”. Obyśmy i my usłyszeli owa błogosławiona i upragnioną odpowiedz Zbawiciela: „Zaprawdę powiadam ci, dziś będziesz ze mną w raju!”.

(Ks. dr Henryk Czembor: „Siedem słów” Cieszyn 2000)


„Siódma prośba
Ale nas zbaw ode złego.
Co to znaczy?
Prosimy w tej modlitwie, jako w zebraniu całego pacierza, aby nas Ojciec niebieski wybawił od wszelkiego złego na ciele i na duszy, na mieniu i na sławie, a w końcu, gdy przyjdzie nasza godzina, aby nas skonem błogosławionym obdarzył i w łasce z tego padołu płaczu do siebie zabrał do nieba”.

(Mały Katechizm ks. dr Marcina Lutra)


„Ów złoczyńca na krzyżu był przecież ogarnięty zwątpieniem i beznadziejnością, zanim zwrócił się do Jezusa. Sam w sobie nie posiadał żadnej mocy do przezwyciężania kryzysu swego życia! I oto słyszy słowo łaski z ust Jezusa, które dociera do niego jak gdyby ze świata wieczności. Jezus powiedział mu: „Ty będziesz ze mną, a nam powiada: Wy będziecie ze mną! To jest objawienie przewyższające wszelki rozum”.

(Ks. Ryszard Neuman, proboszcz w Katowicach 1979-1992, „Powierz Panu drogę swoją” – kazania, Katowice 2004)


„Pewien młody człowiek stał zupełnie obojętny nad otwartym grobem swego kolegi. Jednak, gdy usłyszał, jak grudy ziemi głucho uderzają o wieko trumny, zabłysła myśl: „Chciałbym wejść do nieba”. Długo nie mógł się tej myśli pozbyć, aż zrozumiał, że to jest najważniejsze pragnienie. Takie pragnienie obudziło się w jednym z tych złoczyńców i znalazło swój wyraz w prośbie: „Jezu, wspomnij na mnie, gdy wejdziesz do królestwa swego!” Takie pragnienie budzi krzyż Chrystusa. Żeby osiągnąć upragniony cel, trzeba poczynić odpowiednie kroki:

1. Bać się Boga – „czy ty się Boga nie boisz?” Bojaźń Pańska jest początkiem mądrości.
2. 2. Uznać sprawiedliwy sąd Boży: „słuszną ponosimy karę za to, co uczyniliśmy”.
3. Wyznanie winy: „Na nas, co prawda sprawiedliwie”.
4. Uwierzyć w Jezusa Chrystusa: „Ten nic złego nie uczynił”. Wiara wyrażona w słowach: ”Jezu, wspomnij na mnie”.
5. Gdy te cztery kroki zrobimy, otworzy się dla nas brama do raju. Nie poddaj się złudzeniu, że masz jeszcze czas, skoro ten drugi złoczyńca osiągnął swój cel w ostatniej godzinie. Ty znasz Jezusa Chrystusa już od młodości swojej.”

(Ks. dr Alfred Jagucki, proboszcz w Cieszynie, duszpasterz Ewangelickiego Diakonatu Żeńskiego „Eben – Ezer” w Dzięgielowie, zmarł 2004. Rozmyślania: „U nóg Zbawiciela” , Bielsko-Biała 1999, str. 112: 25 marzec)