Urząd Biskupa w Kościele luterańskim ze szczególnym uwzględnieniem Polski

Reformacja była przeciwna episkopatowi monarchicznemu, chociaż samego episkopalizmu nie kwestionowała, o ile episkopi przyznają w Kościele priorytet Ewangelii.

Agenda ta przewiduje instalację proboszcza z nałożeniem rąk, natomiast instalacja generalnego superintendenta jest tylko uroczystym objęciem urzędu, ingresem, a nie konsekracją. Potwierdza to Zwiastun Ewangeliczny z roku 1905, opisując dokładnie przebieg instalacji. Na akt ten złożyło się odczytanie przez świeckiego członka konsystorza — von Peetza – „ukazu” carskiego, przemówienie prezesa generała Burmana i nałożenie przez niego generalnemu superintendentowi złotego krzyża biskupiego.

W latach 1915-1918 superintendent generalny J. Bursche był na zesłaniu w Rosji. Przez Sztokholm powrócił do niepodległej Ojczyzny w lutym 1918 r., obejmując ponownie obowiązki zwierzchnika Kościoła. Zgodnie z nowym Zasadniczym Prawem Wewnętrznym Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego i ustawą państwową, w dniu 3 lipca 1937 r. ks. dr Juliusz Bursche został jednomyślnie wybrany pierwszym biskupem Kościoła. W ten sposób godnie uhonorowano ks. Juliusza Burschego w uznaniu jego ogromnych zasług dla Kościoła i Polski. Kiedy opracowywano nowe ZPW, chciano wprowadzić również w Polsce ustrój Kościoła Szwedzkiego, a więc na czele Kościoła miał stać arcybiskup, a na czele diecezji biskupi. Niestety, ta propozycja nie weszła w życie ze względu na wewnętrzne walki narodowościowe i różne opcje teologiczne. Ks. biskup dr Juliusz Bursche nie doczekał uroczystej konsekracji biskupiej. Został „konsekrowany” ofiarą krwi w hitlerowskim obozie koncentracyjnym w Saksenhausen-Oranienburg, gdzie zmarł w dniu 20 lutego 1942 r. w nieznanych okolicznościach.

5. Ks. prof. dr Jan Szeruda (1945-1951), urodzony 26 grudnia 1889 r. w Wędryni na Zaolziu. Po studiach w Wiedniu i Halle ordynowany został dnia 15 sierpnia 1917 r. w Nawsiu. Od 22 kwietnia 1922 r. był zastępcą profesora, a od 5 grudnia 1929 r. profesorem, zwyczajnym Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Warszawskiego. Dnia 21 czerwca 1945 r. synod księży w Łodzi powołał go na zastępcę biskupa do czasu zwołania zwyczajnego synodu Kościoła. Niestety, urząd biskupa mógł sprawować tylko do jesieni 1951 r., gdyż socjalistyczne władze totalitarne cofnęły zgodę na dalsze piastowanie przez niego urzędu biskupiego, względnie na wybór przez synod Kościoła na urząd biskupa. Ks. biskup Jan Szeruda zmarł dnia 21 marca 1962 r. w Warszawie.

6. Ks. dr Karol Kotula (1951-1959), urodzony 26 lutego 1884 r. w Cierlicku na Zaolziu. Po studiach w Wiedniu i Halle został ordynowany dnia 22 maja 1910 r. Wybrany przez synod Kościoła w Warszawie w dniu 18 listopada 1951 r. biskupem Kościoła, został dnia 26 kwietnia 1953 r. w kościele ewangelicko-reformowanym (kościół św. Trójcy spalony w czasie wojny, zabrało państwo) w Warszawie konsekrowany i wprowadzony w urząd zgodnie z ówczesnym ZPW przez prezesa synodu w asyście wszystkich seniorów. Prezesem synodu był wówczas ks. Zygmunt Michelis, proboszcz Parafii Świętej Trójcy. W dniu 2 maja 1959 r. biskup Karol Kotula przeszedł w stan spoczynku. Zmarł na skutek tragicznego wypadku samochodowego w dniu 8 grudnia 1968 r. i został pochowany na cmentarzu ewangelickim w Warszawie.

Więcej na następnej stronie
«« | « | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |