Tydzień Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan 18-25 stycznia 2006

IV. Liturgia pokutna

D - Jest wiele sposobów, aby być niewiernym temu, kim staliśmy się w czasie chrztu: naszym przyrzeczeniom okazywania posłuszeństwa Bogu. Teraz ofiarujemy Jemu nasze modlitwy pokutne:

W - Wyznajemy Tobie, żyjący Boże,
naszą nieumiejętność bycia braćmi i siostrami oraz Twoimi dziećmi.
Wyznajemy Tobie, żyjący Boże,
że nie kochaliśmy Ciebie tak, jak Ty nas ukochałeś.

Kyrie, eleison.

Wyznajemy Tobie, łaskawy Boże,
że wątpiliśmy w Twoje słowo i byliśmy nieposłuszni jego nauczaniu. Wyznajemy Tobie, miłosierny Boże,
nasze pragnienie posiadania i ograniczania Ciebie w naszym nauczaniu i teologii.

Kyrie, eleison.

Wyznajemy Tobie, wszechmogący Boże,
że nie uznaliśmy Ciebie jako Pana całej ziemi.
Przebacz nam i odkup nas,
gdyż nie pozwoliliśmy, aby Twoja obecność jaśniała wśród nas.

Kyrie, eleison.

D - W różny sposób byliśmy niewierni naszemu przyrzeczeniu miłowania bliźnich. Zwracamy się ku naszym sąsiadom i przyjaciołom, i ofiarujemy im nasze modlitwy pokutne:

W niektórych zgromadzeniach odpowiedzi mogą dawać na zmianę dwie grupy stojące naprzeciw siebie. Taka postawa ukazuje, że jesteśmy grzesznikami przed Bogiem i naszymi sąsiadami. Kolejne modlitwy pokutne mogą być sformułowane odpowiednio do okoliczności lokalnych.

W - Siostry i Bracia w Chrystusie, wyznajemy,
że nie rozumieliśmy waszego sposobu życia.
Siostry i Bracia w Chrystusie, wyznajemy
naszą widoczną pychę i samowystarczalność.

Kyrie, eleison.

Siostry i Bracia w Chrystusie, wyznajemy
że odwróciliśmy się od was i od waszych potrzeb.
Siostry i Bracia w Chrystusie, wyznajemy,
że nie dostrzegaliśmy Zmartwychwstałego Pana w przybyszu żyjącym pośród nas.

Kyrie, eleison.

Siostry i Bracia w Chrystusie, wyznajemy,
nasze chęci łatwego i przyjemnego życia, które nie nakłada na nas żadnych zobowiązań.
Przebaczcie nam, że zawiedliśmy w okazywaniu miłości Chrystusa,
i to wszystko, co zaniedbaliśmy.

(Zwrot ku ołtarzowi)

D - Niech każdy z nas usłyszy słowa przebaczenia Jezusa, abyśmy mogli zawrócić ze złej drogi i pójść drogą przyjaźni, miłości i jedności ukazanej przez Zbawiciela. W zgodzie i pokoju skierujmy modlitwę, której Jezus nauczył swoich uczniów:

Modlitwa Pańska: Ojcze nasz ...

D - To, co wyznaliśmy naszymi wargami, niech stanie się rzeczywistością w naszym życiu. Przez przekazanie znaku pokoju odnawiamy nasze przyrzeczenie kroczenia nową drogą życia, która jest wyznaniem Bogu i człowiekowi, że jest to punkt zwrotny życia każdego z nas.

Przekazanie znaku pokoju

D - Przekażmy sobie znak pokoju. Pokój Pana niech będzie z wami na zawsze.

W tym momencie niektóre grupy mogą przejść do innych części kościoła, okrążyć Biblię lub ołtarz/stół komunii. To przejście jest wyrazem wspólnego dialogu w imię Jezusa i Jego obecności. Można w tym momencie wnieść krzyż. Można zaproponować inne gesty, np. członkowie zgromadzenia mogą wymienić się wersetem z Pisma Świętego, słowem pokoju lub łaski.

V. Modlitwy przyczynne

Modlitwę wierni mogą odmawiać według poniższego wzoru lub zamieszczonego w części IV.

D - Wspominając Boże dary módlmy się:
L.l - Panie nieba i ziemi, słuchamy Twojego Ducha Świętego, wzywającego nas do jedności z Chrystusem.
W - Dziękujemy Ci, Panie.
L.2 - Bądźmy bardziej wrażliwi na Twoje natchnienie i bardziej gotowi do słuchania jedni drugich.
W - Prosimy Cię, Panie.
L.l - Zaczęliśmy prowadzić dialog, ciesząc się wspólną wiarą i szukając zrozumienia dla różnic między nami.
W - Dziękujemy Ci, Panie.
L.2 - Niech cierpliwa praca pasterzy, teologów i ludu chrześcijańskiego ciągle wzrasta.
W - Prosimy Cię, Panie.
L.l - Za uzgodnienia już osiągnięte w dziedzinie teologii i działalności duszpasterskiej.
W - Dziękujemy Ci, Panie.
L.2 - Obyśmy byli zdolni stawić czoło i rozwiązać trudne kwestie, które wciąż nas dzielą.
W - Prosimy Cię, Panie.
L.l - Za nasze coroczne nabożeństwa o jedność chrześcijan.
W - Dziękujemy Ci, Panie.
L.2 - Niech wspólna modlitwa stanie się naturalną cechą naszych lokalnych zgromadzeń.
W - Prosimy Cię, Panie.
L.l - Za wspólne świadectwo w Chrystusie, które składaliśmy w czasach kryzysu na rzecz sprawiedliwości, pokoju i pomocy humanitarnej.
W - Dziękujemy Ci, Panie.
L.2 - Niech pewnego dnia nasza jedność stanie się taka, że cały świat uwierzy w Chrystusa, którego posłałeś.
W - Prosimy Cię, Panie.
L.l - Za postęp w międzyreligijnym dialogu w świecie.
W - Dziękujemy Ci, Panie.
L.2 - Angażując się w ten dialog, żebyśmy wzmocnili pragnienia pełnej wspólnoty (komunii) między chrześcijanami jako świadectwa wobec innych wyznawców.
W - Prosimy Cię, Panie.
L.l - Za wszystkie międzywyznaniowe rodziny: za żywe świadectwo osobistej łączności w miłości z Ojcem, Synem i Duchem Świętym.
W - Dziękujemy Ci, Panie.
L.2 - Aby życie rodzinne przyczyniło się do chrześcijańskiej radości członków ich Kościołów.
W - Prosimy Cię, Panie.
L.l - Za ogromny postęp uczyniony przez Kościoły we wspólnym uświadomieniu sobie Bożego słowa jako źródła objawienia, i za już osiągnięty postęp w sprawowaniu sakramentu Eucharystii.
W - Dziękujemy Ci, Panie.
L.2 - Niech nadzieja uczestniczenia pewnego dnia w tym samym stole i spożywania z tego samego kielicha zwiększy nasze pragnienie pełnienia Twojej woli, aż otrzymamy ten dar od Ciebie w pełni.
W - Prosimy Cię Panie.

VI. Liturgia końcowa Błogosławieństwo i rozesłanie wiernych:

D - Panie, spraw, aby nasze oczy dostrzegały Twą obecność, Byśmy mieli uszy otwarte na Twój głos, Serca na Twą miłość,
Ramiona rozpostarte dla bliskiego i dla obcego. Otwórz drzwi proszącym, Uzdolnij nas do nieustannego otwierania się na Ciebie.
Miłość Boga Ojca,
Łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa I dar jedności w Duchu Świętym Niech będą z wami wszystkimi. Amen.

Można posłużyć się inną formułą błogosławieństwa. Muzyka organowa lub pieśń.