Finowie odchodzą z Kościoła?

  Bp Roland Gustafsson Tak uporządkowana Prowincja Misyjna Szwecji i Finlandii obejmuje pracą duszpasterską tych Szwedów i Finów, którzy oficjalnie wystąpili ze swoich Narodowych Kościołów luterańskich. Nie giną więc oni jakby wydawało się z doniesień prasowych, telewizyjnych i internetowych, nie przestają być wierzącymi, w większości nie wstępują do Kościoła katolickiego, lub do licznych protestanckich Wspólnot i Kościołów, lecz zostają objęci opieką duszpasterską przez ludzi o pobożności konfesyjno – pietystycznej (luterańskiej w dawnym tego słowa znaczeniu).

Dlaczego i kiedy powstała Misyjna Prowincja w Szwecji i Finlandii ?

Powyżej w dostateczny sposób wyjaśniłem  pytanie „dlaczego?” Dlatego, że oficjalny Kościół w pewnych kwestiach wiary zawiódł ludzi o głębokiej pobożności luterańskiej, biblijnej, pietystycznej, konfesyjnej. Gdy Kościół chce być politycznie poprawny, to 70 procent nie chce mieć kontaktów z takim Kościołem, za wyjątkiem chrztu, konfirmacji, ślubu i pogrzebu. Tak często w Kościołach tych zanika zwiastowanie o grzeszności człowieka, o potrzebie pokuty i nawróceniu, a tym samym szukania pojednania, przebaczenia, odpuszczenia grzechów (absolucji).

Zaniechano spowiedzi i absolucji w wielu Kościołach Europy zachodniej i północnej. Mało kto przejmuje się biblijną i luterańską etyką (małżeństwo, życie seksualne). Zarzuca się biskupom szwedzkim i fińskim, że biskupi ci są „więźniami systemu politycznego”, że nie wybiera się i nie wyświęca biskupów o konfesyjnych poglądach, a przede wszystkim nie wolno wyświęcać ludzi, którzy są poglądów przeciwnych ordynacji kobiet [ostatnimi biskupami o takich oficjalnych poglądach byli szwedzcy biskupi: Bo Harald Giertz w Göteborg w latach 1949-1970 (1905-1998) i jego następca w urzędzie biskupim, Bertil Edgar Gärtner w latach 1970-1991 (1924-2009), a w Finlandii biskup Diecezji Oulu Väinö Olavi Rimpiläinen (1979-2000)].

Dziś uważa się, że ortodoksyjna część wiernych jest marginalizowana. Aby więc zaspokoić potrzeby ludzi o poglądach konfesyjnych i ortodoksyjno – luterańskich zwołano w Szwecji specjalną konferencję we wrześniu 2001 r. w Falkoping zwaną z grecka „koinonias”. Bogu dzięki, że ci ludzie nie odpadli od wiary, nie opuścili luteranizmu, nie zgorszyli się do końca. Dla nich to stworzono „Prowincję Misyjną”, która postanowiła stać mocno na fundamencie Biblii i Ksiąg Wyznaniowych luteranizmu, a także na tradycji Kościoła Szwedzkiego (1686) przede wszystkim dotycząca starożytnej nauki o „sukcesji apostolskiej” biskupów i księży.

Ponieważ Kościół Szwedzki za pośrednictwem swego Prymasa – Arcybiskupa Uppsali nie zgodził się na stworzenie „diecezji eksterytorialnej”, a więc  „ordynariatu luterańskiego”, ale ekskomunikował tych, którzy przyłączyli się do Misyjnej Prowincji, dlatego postanowiono zaprosić do ich wyświęcenia konfesyjno – luterańskich biskupów z całego świata, aby później oni sami mogli wyświęcać (ordynować i konsekrować) swoich diakonów, prezbiterów (księży) i biskupów.

Dnia 6 grudnia 2003 r. wybrano kandydatów na biskupów: 1.ks. Arne Olsson (73 lata, emeryt) na naczelnego biskupa ordynariusza, 2 ks. Goran Beijer (63) na biskupa pomocniczego w Sztokholmie, 3. ks. Lars Artman (48) na biskupa pomocniczego w południowej Szwecji.

W dniu 5 lutego 2005 r., Arcybiskup Kościoła Ewangelicko – Luterańskiego w Kenii (wschodnia Afryka) ks. arcybiskup dr Walter Obare Omwanza w asyście 5 biskupów jako współkonsekratorów z sąsiednich krajów Szwecji, (m.in. były luterański białoruski biskup Leonid Zwicki konsekrowany w Witebsku w dniu 11 marca 2001 r. przez arcybiskupa Janisa Vanagsa z Łotwy) wyświęcił na Misyjnego Biskupa, 75 - letniego księdza szwedzkiego Arno Olssona.

Ich sukcesja apostolska poprzez swoich poprzedników ma pochodzenie w większości od szwedzkiego Biskupa Diecezji Göteborg Bo Giertza (1905-1998), który jako pierwszy sprzeciwił się ordynacji kobiet (1958) narzuconej Kościołowi Szwedzkiemu przez Parlament. Ks. biskup Arno Olsson konsekrował w asyście innych biskupów pozostałych dwóch biskupów - elektów na biskupów pomocniczych szwedzkiej Prowincji Misyjnej: Gorana Beijera i Larsa Artmana.