Zakończyło się spotkanie ekumeniczne w Centrum Ekumenicznym ŚRK w Genewie.
Do coraz większej eskalacji przemocy dochodzi w Birmie, gdzie wojsko bezlitośnie tłumi protesty młodzieży domagającej się powrotu demokracji.
Co roku słychać te same zarzuty. I co roku jest tak samo. Tymczasem fenomen Europejskich Spotkań Młodych Taizé pokazuje, że ekumenizm może mieć także młodą twarz.
W Stambule rozpoczęły się przygotowania do soboru wszechprawosławnego, który ma obradować na wiosnę 2016 roku.
Dążenie do przywrócenia utraconej jedności stanowiło od początku pontyfikatu jeden z priorytetów Jana Pawła II. Jedna z pierwszych zagranicznych podróży apostolskich – w listopadzie 1979 r. - zaprowadziła go do stolicy wschodniego chrześcijaństwa, dawnego Konstantynopola, miasta, w którym 900 lat wcześniej dokonała się schizma.
Ruch Wysokościelny nie jest w żadnym kraju ruchem masowym, separatystycznym, ale też niechętnie przyjmowany przez konserwatywnych luteran lub luteran o zabarwieniu ewangelikalnym, jak również w ogóle ewangelików, którzy często nie są za bardzo zainteresowani liturgią a nieraz w ogóle nieznający się na liturgii. Ruch ten jest raczej ruchem elitarnym.
Młodzi Ormianie są jedną z liczniejszych grup pielgrzymów, które chcą przyjechać do diecezji płockiej na Światowe Dni Młodzieży.
Jest w Mrągowie kościół, a w jego budynku osadzone okno, a w nim różne szybki. Można powiedzieć, że każda z nich to inne wyznanie, a całość trzymają połączone krzyże. Czuje się, że jest to symbol przemian – jakby pomnik ekumenizmu.
Poszukiwanie jedności to nie tylko nawiązywanie relacji. Skoro przyczyną podziałów jest grzech, konieczne jest nawrócenie. Drugi dzień Kongresu Ekumenicznego należał do katolików i starokatolików.
Ekumenicznie o ekologii i ochronie dzieła stworzenia rozmawiali w Płocku i modlili się katolicy, mariawici, ewangelicy i prawosławni.
