Konfesja augsburska

XIII. O używaniu sakramentów
O używaniu sakramentów naucza się, że sakramenty są ustanowione nie tylko dlatego, ażeby były znakami, po których można zewnętrznie rozpoznać chrześcijan, lecz po to, aby były znakami i świadectwem woli Bożej względem nas, aby pobudzały i wzmacniały naszą wiarę, aby zarazem domagały się naszej wiary i wówczas dopiero były właściwie używane, gdy się je przyjmuje w wierze i wzmacnia przez nie wiarę.

XIV. O urzędzie kościelnym
O urzędzie kościelnym naucza się, iż nikt w Kościele nie powinien publicznie nauczać ani wygłaszać kazań, ani udzielać sakramentów, jeżeli nie został we właściwy sposób powołany.

XV. O porządkach kościelnych
Co do porządków kościelnych ustanowionych przez ludzi naucza się, że można takie zachowywać, które mogą być zachowane bez grzechu i które służą do utrzymania pokoju i dobrego porządku w Kościele, jak pewne święta, uroczystości i tym podobne. Należy jednak przy tym nauczać, iż nie powinno się nimi obciążać sumień, jakoby te rzeczy były konieczne do zbawienia. O tym nauczamy, że wszystkie ustanowienia i tradycje zaprowadzone przez ludzi, aby przez nas przebłagać Boga i zasłużyć na łaskę, są przeciwne ewangelii i nauce o wierze w Chrystusa. Tak samo śluby klasztorne i inne tradycje o różnicach w pokarmach, dniach itp.; jeżeli się przez nie zamierza zyskać łaskę i uczynić zadość za grzechy są bezużyteczne i przeciwne ewangelii.

XVI. O państwie i władzy świeckiej
O państwie i władzy świeckiej naucza się, że wszelka zwierzchność na świecie i władza porządkowa, i ustawy, zostały ustanowione i zaprowadzone przez Boga jako dobry porządek prawny i że chrześcijanie mogą bez grzechu piastować zwierzchnie, książęce i sędziowskie urzędy, wydawać na podstawie cesarskiego i innych obowiązujących praw wyroki, wymierzać sprawiedliwość, karać mieczem złoczyńców, prowadzić słuszne wojny, pełnić służbę wojenną, kupować i sprzedawać, na żądanie składać przysięgę, posiadać własność, żenić się itp. Potępia się nowochrzczeńców, którzy nauczają, że żadna z powyżej wymienionych rzeczy nie jest chrześcijańska. Potępia się również tych, którzy nauczają, że doskonałość chrześcijańska polega na tym, żeby dosłownie porzucić dom i gospodarstwo, żonę i dzieci, i wyzbyć się tych rzeczy. Tymczasem prawdziwa doskonałość polega jedynie na prawdziwej bojaźni Bożej i prawdziwej wierze w Boga. Ewangelia bowiem nie uczy zewnętrznego, czasowego lecz wewnętrznego, wiecznego bytu oraz sprawiedliwości serca; nie obala ona władzy świeckiej, państwa i małżeńskiego stanu, lecz chce, aby to wszystko zachowywać jako prawdziwy porządek Boży i w obrębie tych instytucji okazywać, każdy według swego powołania, miłość chrześcijańską i prawdziwe dobre uczynki. Dlatego chrześcijanie powinni być poddanymi zwierzchności, jej nakazom i ustawom we wszystkim, co może się dziać bez grzechu. Jeżeli jednak nakaz zwierzchności nie może być wykonany bez grzechu, trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi. Dzieje Apostolskie 5, 29.

XVII. O przyjściu Chrystusa na sąd
Naucza się dalej, że nasz Pan, Jezus Chrystus, przyjdzie w dzień ostateczny, aby sądzić i wzbudzić wszystkich umarłych z martwych, wierzącym i wybranym dać żywot wieczny i radość wiekuistą, natomiast ludzi bezbożnych i diabłów skazać na piekło i wieczną karę. Dlatego odrzuca się nowochrzczeńców, którzy nauczają, że diabli i ludzie potępieni nie będą cierpieli wiecznej udręki i męki. Odrzuca się także pewne nauki żydowskie, które się teraz również rozszerzają, że przed zmartwychwstaniem umarłych jedynie święci, pobożni mieć będą królestwo na świecie, wszyscy zaś bezbożni zostaną wytępieni.

XVIII. O wolnej woli
O wolnej woli naucza się, że człowiek ma w pewnej mierze wolną wolę, aby żyć zewnętrznie uczciwie i wybierać spośród rzeczy, które są przystępne rozumowi; jednakże bez łaski, pomocy i działania Ducha Świętego, człowiek nie potrafi podobać się Bogu, serdecznie bać się Boga ani też w niego wierzyć, lub też wyrzucić z serca złą pożądliwość. To zaś dzieje się przez Ducha Świętego, który zostaje dany przez Słowo Boże. Albowiem Paweł mówi w 1 liście do Koryntian r. 2: - "Ale człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego''. Ażeby zaś można poznać, że tu nie naucza się jakiejś nowości, przytacza się jasne słowa Augustyna o wolnej woli, wypisane z trzeciej księgi Hypognosticon: - "Przyznajemy, że wszyscy ludzie mają wolność woli, gdyż wszyscy posiadają naturalny, przyrodzony rozum i rozsądek, ale nie tak, aby mogli coś począć z Bogiem: Boga z całego serca miłować, bać się go; jedynie w zakresie zewnętrznych czynów doczesnego życia mają możność wybierać dobre lub złe. Przez dobre rozumiemy te, które z swojej natury potrafi, jako to: chcieć pracować na roli albo nie, jeść albo pić, pójść do przyjaciela lub nie, wdziać lub zdjąć ubranie, budować, pojąć żonę, uprawiać rzemiosło i czynić coś podobnie pożytecznego i dobrego. To wszystko jednak nie jest i nie istnieje bez Boga, lecz wszystko jest z niego i przez niego. Człowiek może natomiast przedsięwziąć coś złego z własnego wyboru, jak np. uklęknąć przed bożkiem, popełnić zabójstwo itp.

XIX. O przyczynie grzechów
O przyczynie grzechu naucza się u nas, że chociaż Bóg, Wszechmogący, całą naturę stworzył i utrzymuje, to jednak działa przewrotna wola, grzech, we wszystkich złych i pogardzających Bogiem, mianowicie wola diabla i wszystkich bezbożnych. Skoro tylko Bóg nie pomógł, odwróciła się od Boga ku złemu, jak Chrystus powiada w Ewangelii Jana r. 8: - "Gdy (diabeł) mówi kłamstwo, mówi ze swego''.