Urząd Biskupa w Kościele luterańskim ze szczególnym uwzględnieniem Polski

Art. 64 Za działalność w Kościele biskup odpowiada jedynie przed Synodem.

Art. 65 Zastępcą biskupa jest z urzędu radca duchowny konsystorza, który sprawuje tę funkcję zwłaszcza w razie choroby lub dłuższej nieobecności biskupa. W przypadku jego rezygnacji lub śmierci zastępstwo trwa do chwili dokonania wyboru przez Synod.

Art. 66 Biskup systematycznie, co najmniej cztery razy w roku zwołuje konferencję duchownych, w której biorą udział wszyscy duchowni. Zadaniem konferencji jest:

1. omawianie spraw duszpasterskich, teologicznych, naukowych i zawodowych,
2. omawianie aktualnych problemów moralnych i społecznych,
3. przygotowywanie opinii duchownych w sprawach dotyczących działalności Kościoła,
4. przedstawianie konsystorzowi propozycji w sprawie obsady oraz obsługi duszpasterskiej zborów i diaspory,
5. zgłaszanie kandydatów na biskupa, prezesa i radców konsystorza.

Zakończenie

Jeszcze raz pragnę podkreślić, że „vocatio” należy do „consecratio”, a „consecratio” w zasadzie nie może być przekazane bez „vocatio”. Dobrze jest, gdy jedno zostaje z drugim ściśle złączone. Z przekazywaniem urzędu przez modlitwę i włożenie rąk musi być złączona przede wszystkim sukcesja wiary apostolskiej. W teologii ewangelickiej ważniejsza, bowiem od sukcesji urzędu jest sukcesja wiary apostolskiej, wierne trzymanie się jej, a więc Ewangelii, objaśnionej w trzech powszechnych starochrześcijańskich wyznaniach wiary: apostolskim, nicejsko-konstantynopolitańskim i atanazjańskim [ŚE 980 -982].

Tu zawarta jest prawdziwa wiara „katolicka” (powszechna), we właściwym tego słowa znaczeniu przyjęta przez Reformację, dzięki której wraz z innymi tworzymy „jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół”.

* * *

Powyższy artykuł zamieszczony w pierwotnej wersji na str. 63 - 86 w Księdze Pamiątkowej p.t. „Dosyć masz, gdy masz łaskę moją”, dedykowanej ks. biskupowi dr. Januszowi Narzyńskiemu z okazji 65 rocznicy urodzin w dniu 14 marca 1993 r., został na podstawie nowszej literatury i dostępnych nowych źródeł i wydarzeń przez autora w dniu 14 czerwca 2005 r., 29 listopada 2005 r., 17 sierpnia 2006 r ., 5 października 2006 r., 27 stycznia 2007 r. i dnia 22 lutego 2008 r. uzupełniony, poprawiony, zmieniony i uaktualniony. Opracowanie to nie pretenduje jednak do pracy naukowej, lecz bardziej praktycznej, a autor zdaje sobie sprawę z tego, że nie wszystko zostało w niej uwzględnione.

Ks. Jan Gross