Czas wytężonego trudu

Dzień piąty – niedziela 22 stycznia 2006 r.

Bóg jest wśród nas: wołanie o pokój
„Pan Zastępów jest z nami” (Ps 46)

1 Krl 19,1-13a W szmerze łagodnego powiewu
Ps 46 (45) Pan Zastępów jest z nami
Dz 10,9-48 Bóg nie ma względu na osoby
Łk 10,25-37 A kto jest moim bliźnim?

Testament (św. Franciszek) i Życiorys drugi (Tomasz z Celano): po spotkaniu z Ukrzyżowanym Franciszek rozpoznaje Jezusa w trędowatym (T1-4; 2 Cel. 9).

Mnie, bratu Franciszkowi, Pan dał tak rozpocząć życie pokuty: gdy byłem w grzechach, widok trędowatych wydawał mi się bardzo przykry. I Pan sam wprowadził mnie między nich i okazywałem im miłosierdzie. I kiedy odchodziłem od nich, to, co wydawało mi się gorzkie, zmieniło mi się w słodycz duszy i ciała; i potem, nie czekając długo, porzuciłem świat.

I Pan dał mi w kościołach taką wiarę, że tak po prostu modliłem się i mówiłem: Wielbimy Cię, Panie Jezu Chryste, [tu] i we wszystkich kościołach Twoich, które są na całym świecie i błogosławimy Tobie, że przez święty krzyż Twój odkupiłeś świat. (T 1-4)

Spośród wszystkich nieszczęsnych potworności świata Franciszek najbardziej spontanicznie brzydził się trędowatymi. Otóż pewnego dnia, kiedy jechał konno w pobliżu Asyżu, napotkał na wprost siebie trędowatego. Chociaż zdjął go niemały wstręt i obrzydzenie, wszakże aby nie przekroczyć otrzymanego rozkazu i nie złamać powierzonej sobie tajemnic, zsiadł z konia i przystąpił, by go ucałować. Trędowaty wyciągnął rękę, by coś otrzymać, a on wręczył mu pieniądze i ucałował. Zaraz wsiadł na konia, zwracał się tu i tam, jako że zewsząd ciągnęło się wolne pole, bez zasłaniających przeszkód, ale tego trędowatego już nie ujrzał więcej.

Przepełniony podziwem i radością po kilku dniach stara się zrobić podobnie. Udaje się do mieszkań dla trędowatych, wręcza każdemu trędowatemu pieniądze i całuje go w rękę i usta. W ten sposób to, co gorzkie, przyjmuje jako słodkie i przygotowuje się mężnie do zachowania wszystkiego, co jeszcze nastąpi (WŹF,. 2 Cel 9).

Dzień szósty - poniedziałek 23 stycznia 2006 r.

Misja w imię Jezusa
„Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło jedno z tych małych” (Mt 18,14)

Dn 3,19-30 Dać świadectwo wiary
Ps 146 (145) Ku chwale Boga Zbawcy
Dz 8,26-40 Filip nawraca eunucha z Etiopii
Łk 10,1-12 Jezus posyła swoich uczniów

List do ministra (św. Franciszek), minister jest świadkiem miłosierdzia Bożego (LM 6-11)

I niech to ma dla ciebie większą wartość niż życie w pustelni. I po tym chcę poznać, czy miłujesz Pana i mnie, sługę Jego i twego: jeżeli będziesz tak postępował, aby nie było takiego brata na świecie, który, gdyby zgrzeszył, choćby zgrzeszył najciężej, a potem stanął przed tobą, żeby odszedł bez twego miłosierdzia, jeśli szukał miłosierdzia. A gdyby nie szukał miłosierdzia, to ty go zapytaj, czy nie pragnie przebaczenia. I choćby tysiąc razy potem zgrzeszył na twoich oczach, kochaj go bardziej niż mnie, abyś go pociągnął do Pana; i zawsze bądź miłosierny dla takich.

Dzień siódmy - wtorek 24 stycznia 2006 r.

Uznajmy obecność Boga w innym: przyjmijmy innego w imię Jezusa
„I kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje” (Mt 18,5))

Wj 3,1-17 Krzew gorejący
Ps 34 Pan strzeże skruszonych w sercu
Dz 9,1-6 Ja jestem Jezus, którego Ty prześladujesz
Mt 25,31-46 Jezus jest obecny w naszym bliźnim

List do wiernych (św. Franciszek): przyjmujmy innych, jak chcielibyśmy, aby i nas przyjmowano (LW 41-44).

Ten zaś, który ma czuwać nad posłuszeństwem i który uchodzi za większego, niech będzie jako mniejszy i sługa innych braci. A w stosunku do poszczególnych braci swoich niech okazuje miłosierdzie i niech je zachowa, tak jakby sobie życzył w podobnym wypadku.

I niech się nie gniewa na brata z powodu jego występku, lecz niech go upomina i podnosi na duchu z wszelką cierpliwością i pokorą.