Wielkie święto mariawitów

Święto zostało ustanowione na pamiątkę pierwszych objawień, dotyczących Miłosierdzia Bożego, które św. Maria Franciszka otrzymała w Płocku. Były one początkiem duchowej pielgrzymki mariawitów, która prowadziła poprzez założenia Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów, odłączenie się od Rzymu aż do powstania nowej tradycji wyznaniowej, która po bolesnym rozłamie w 1935 roku posiada do dziś dwie gałęzie. Święto Objawienia Bożego Miłosierdzia przypomina o centralnym charyzmacie pobożności i teologii mariawickiej: adoracji Pana Jezusa Ukrytego w Przenajświętszym Sakramencie. Miłosierdzie Boże i Eucharystia, a także kult Matki Bożej Nieustającej Pomocy stanowią główne wyznaczniki mariawickiej tożsamości duchowej.

Według mariawickiego teologa ks. dr. Tomasza M. Daniela Mamesa zgodnie z wolą św. Marii Franciszki Kozłowskiej sierpień ma rozpoczynać rok liturgiczny odnośnie świat ruchomych. Tego bowiem miesiąca powstało Zgromadzenie Kapłanów Mariawitów, zaś Święto Najświętszej Maryi Panny pod wezwaniem Anielskiej i Objawienia Dzieła Wielkiego Miłosierdzia przypomina nie tylko o tym fakcie, ale przede wszystkim o źródle mariawickiej egzystencji.

2 VIII w Świątyni Miłosierdzia i Miłości w Płocku, gdzie pochowana jest św. Maria Franciszka, odbyły się centralne uroczystości związane ze świętem Objawienia Dzieła Wielkiego Miłosierdzia. O godz. 11:00 w Świątyni została odprawiona suma, której przewodniczył bp M. Ludwik Jabłoński, Biskup Naczelny Kościoła Starokatolickiego Mariawitów. Uroczystości świąteczne odbyły się również w felicjanowskim klasztorze, gdzie znajduje się siedziba Kościoła Katolickiego Mariawitów.

W najbliższym czasie mariawici spotkają się w Płocku na tradycyjnym ogólnomariawickim zjeździe w Święto Wniebowzięcia Marii Panny (15 sierpnia). Wcześniej, płoccy mariawici radować się będą z pierwszych od prawie 10 lat święceń kapłańskich, które odbędą się w Świątyni.

*

Kościół Starokatolicki Mariawitów posiada ok. 30 tys. wiernych zgromadzonych w trzech diecezjach oraz zagranicznej prowincji francuskiej. Mariawityzm narodził się na terenie Królestwa Polskiego w XIX wieku. Jego celem była odnowa życia zakonnego i duchowego kleru zapoczątkowana przez św. M. Franciszkę Kozłowską, która w 1893 roku otrzymała objawienia nazywane Dziełem Wielkiego Miłosierdzia.

Objawienia M. Franciszki były pierwszymi objawieniami, dotyczącymi Miłosierdzia Bożego. Mariawici działający początkowo w ramach Kościoła rzymskokatolickiego zostali z niego ekskomunikowani w 1906 r. W 1935 w mariawityzmie doszło do rozłamu, w wyniku którego wyodrębniły się dwa, główne ruchy mariawickie: Kościół Starokatolicki Mariawitów z siedzibą w Płocku oraz niespełna dwutysięczny Kościół Katolicki Mariawitów z siedzibą w Felicjanowie k. Płocka. Kościół ten jest członkiem Polskiej Rady Ekumenicznej oraz Światowej Rady Kościołów i od początku był zaangażowany w polski ruch ekumeniczny.

Wspólnoty odwołujące się do dziedzictwa mariawickiego istnieją również m.in. w Niemczech, Kamerunie i USA. W Polsce działa ponadto Ekumeniczne Zgromadzenie Mariawitów, któremu przewodzi ks. prof. Konrad M. Paweł Rudnicki z Krakowa.

***

  Informacja pochodzi z portalu Ekumenizm.pl

Serdecznie dziękujemy za zgodę na zamieszczenie jej w naszym serwisie