Kolejny Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. Zaplanowano różne nabożeństwa ekumeniczne. Przygotowano materiały. Zaproszono braci z innych Kościołów. Jak co roku od 37 lat.
Modlitwa za miasto i region jest przede wszystkim czasem uwielbienia naszego Pana Jezusa Chrystusa. W tej modlitwie polecamy nasze miasto i region, władze wojewódzkie i samorządowe, ludzi posługujących w Kościele (księży, pastorów, starszych i liderów społeczności chrześcijańskich).
Przypomnijmy krótko tamto spotkanie sprzed 25 lat.
O pontyfikacie Benedykta XVI, kryzysie Kościoła, ekumenizmie i nowej apologetyce mówi kard. William Levada, prefekt Kongregacji Doktryny Wiary.
Prawosławny metropolita warszawski i całej Polski abp Sawa poświęcił cerkiew wybudowaną na wzór świątyni Hagia Sophia.
Obchodzony był wczoraj – w tym roku po raz drugi – Międzynarodowy Dzień Pamięci Ofiar Przemocy z Powodu Religii lub Wiary. Dzień ten, ustanowiony w maju 2019 przez Organizację Narodów Zjednoczonych z inicjatywy Polski, jest okazją do przyjrzenia się, jak wygląda sytuacja chrześcijan w różnych krajach. To właśnie oni stanowią od dawna najbardziej prześladowaną grupę wyznaniową na świecie. Według raczej zaniżonych danych w ub.r. co najmniej 260 mln wyznawców Chrystusa doświadczyło różnych form niesprawiedliwości: dyskryminacji, przemocy fizycznej i innych ograniczeń.
„Przechodzimy drogę krzyżową, to bardzo trudne, bo jesteśmy tylko ludźmi. Jednak wierzymy, że Bóg o nas nie zapomni”. Wielkie wrażenie robi świadectwo ludzi, którzy stracili wszystko, a jednak nie wyparli się wiary.
Historia Kościoła w Bułgarii to przede wszystkim długie okresy prześladowań i walka o przetrwanie. Najpierw ziemie dzisiejszej Bułgarii musiały być dwukrotnie chrystianizowane: efekty pierwszej chrystianizacji zniszczyli bowiem barbarzyńcy... słowiańscy. Druga chrystianizacja okazała się trwała, mimo późniejszej, trwającej 500 lat okupacji przez muzułmańską Turcję.
Chrześcijanie w pakistańskich celach śmierci czekają na obalenie ustawy o obrażaniu proroka Mahometa.
Wraz z tygodniem ekumenicznym powraca pytanie: ile jeszcze nas dzieli z innymi Kościołami chrześcijańskimi. Tymczasem nasz diecezjalny synod w pierwszym swym dokumencie przypomina, że ekumeniczny dialog zaczyna się od zwyczajnego, codziennego życia.