Komentarz: Chrystus naszą jednością

11. "Communis ergo nostra via Christus est. Quam optime ait Pastor supremus Paulus VI: oChristum dicimus, principium nostru esse, Christum ducem et viam esse nostram, Christum esse spem nostram nostrumque finemn", w: Acta Synodalia. Volumen II. Pars 5. tamże s. 610.

12. "Hoc vinculum et centrum uniens est ipse Christus, quem omnes christiani ut Dominum Ecclesiae profitentur(...)", w: Acta Synodalia. Volumen II. Pars 6, Typis Polyglottis Vaticanis, s.34.

13. "Deus Filium suum unigenitum in terram introducens, ut omnia in ipso recapitulentur; Deus Christus in crece brachia extendens et in altari oblatus ut universum mundum inter brachia comprehendat; Deus tandem "omnia in omnibus", quando Christus sibi omnia subiecerit", w: Acta Synodalia. Volumen II. Pars 5, s.561.

14. "Sunt enim omnes christiani nobiscum in Christo per characterem baptismalem qui est idelebilis coniuncti, sunt hac ratione etiamparticipantes Christi sacerdotium regale, quod pariter eadem ratione indelebile est", w: Acta Sydnodalia, Volumen II, pars 5, tamże, s.661.

15. "Finis ultimus actionis oecumenicae ut patet est unio visibilis omnium christianorum in una Ecclesia Christi ... In praesenti autem ad finem proximum adlaborare debemus, assecutio enim finis ultimi non est in potestate nostra, sed in manibus Dei", w: Acta Synodalia. Volumen II. Pars 5, tamże, s.612.

16. Zob. Acta Synodalia. Volumen II. Pars 5, tamże, s.600 n.

17. "Laetamur tamen videntes fratres seiunctos in Christum tamquam fontem et centrum (podkr. L.G.) communionis ecclesiasticae intendere" (DE 20).

18. "wszyscy katolicy powinni dążyć do chrześcijańskiej doskonałości, a każdy - zależnie od swego stanu - ma dokładać starań, by Kościół nosząc w swym ciele Jezusowe uniżenie i umartwienie oczyszczał się z dnia na dzień i odnawiał, aż stanie się dla Chrystusa pełen chwały, bez skazy i bez zmarszczki" (DE 4).

19. Formuła ta pochodzi z "bazy dogmatycznej" ŚRK.

20. Zob. list wprowadzający ewangelickiego teologa K. Bartha do dzieła H. Künga, Rechtfertigung, Einsiedeln 1957: "Entscheidend und für heute erbaulich genug ist dies, daß der Aussblick herüber und hinüber (in der Trenung innerhalb desselben Glaubens zwischen solchen, die "anders", aber an keinen Anderen glauben!) sich wieder eröffnen und erhellen will" (zob. Hans Kün, Weg und Werk. Hrsg. H. Häring, K-J. Kuschel. München, Zürich 1978 s.36 n.).

21. Zob. Idea sakramentów większych, czyli głównych. "Concilium" 1-10(1968) s.12 (wersja polska).

22. "usprawiedliwieni z wiary w tajemnicy chrztu wcieleni zostają w Chrystusa".

23. Myśl DE podejmuje Nowe Dyrektorium Ekumeniczne (Dyrektorium w sprawie realizacji zasad i norm dotyczących ekumenizmu - 25.03.1993): "Przez sakrament chrztu osoba zostaje prawdziwie wcielona w Chrystusa i w Kościół oraz odrodzona, aby mieć udział w życiu Bożym (...) Chrzest jest sam z siebie początkiem, zmierza bowiem do nabycia pełni życia w Chrystusie (...)" (nr 92).

24. "Spośród nich wybrał Piotra, na którym po wyznaniu wiary postanowił zbudować Kościół swój; jemu przyobiecał klucze Królestwa niebieskiego, a po oświadczeniu miłości ku sobie zleciał mu umacnianie wszystkich owiec w wierze i pasienie ich w doskonałej jedności, z tym że sam Jezus Chrystus pozostaje na zawsze kamieniem węgielnym i pasterzem dusza naszych" (DE 2).

25. Zob. Acta Synodalia. Volumen II, Pars 6, Typis Polyglottis Vaticanis 1973, s.34.

26. Już podczas trzeciej sesji soborowej (23. 09.1964) w relacji Sekretariatu ds Jedności Chrześcijan, nt. nowej redakcji Dekretu o ekumenizmie, dostrzegamy wyraźne rozgraniczenie między ekumenizmem a konwersją indywidualną: " Animadvertendum est oecumenismum omnino perperam intelligi, si consideratur tamquam nova tactica ad facilius obtinendas conversiones. Certe etiam apostolatus reconciliationis singulorum ut opus Spiritus Sancti agnoscendus est et operi oecumenico nullatenus opponitur. Ille apostolatus tamen a motu oecumenico, qui alium finem habet alteriusque naturae est, essentialiter distinguitur" (Relatio circa rationem qua schema elaboratum est, w: Acta Synodalia. Volumen III, pars 2, Typis Polyglottis Vaticanis, 1974 s.338).

27. Omówienie szersze poszczególnych tematów zob. w: Ku chrześcijaństwu jutra. Wprowadzenie do ekumenizmu. Red. W. Hryniewicz, J. S. Gajek, S. J. Koza. Lublin 1996.