Tydzień Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan 18-25 stycznia 2006

O miłości, Boski darze (Karol Wesley, 1747)

O miłości, Boski darze, kwiecie niebios, na nas spłyń.
W naszych sercach miej ołtarze, w naszych duszach cuda czyń!
Jezu, Tyś jest tą miłością, miłość jest istotą twą.
Przybądź, Chryste, a z radością oddam Tobie duszę mą!

W każdej piersi miej mieszkanie, swej miłości żar w niej nieć.
Spokój sumień daj nam, Panie, jako słońce Ty nam świeć!
Woli naszej dodaj mocy, wiary silnej przymnóż nam.
Z oziębłości wyzwól nocy i grzechowe pęta złam.

Odnów nasze życie całe, odrodzenie spraw dla dusz.
Serce czyste, doskonałe, Ty nam, Panie Jezu, stwórz.
A gdy nas po stopniach chwały przeprowadzi Twoja dłoń,
Raj otworzysz nam wspaniały, wieniec włożysz nam na skroń.

(Tłumaczenie według Kancjonału KEM)

Celtyckie błogosławieństwo z XV wieku

Niech Bóg będzie w mej głowie i mym rozumieniu,
Niech Bóg będzie w mych oczach i mym patrzeniu,
Niech Bóg będzie w mych ustach i mym mówieniu,
Niech Bóg będzie w mym sercu i mym myśleniu,
Niech Bóg będzie przy moim końcu i mym odejściu.

Stare irlandzkie błogosławieństwo

Niech droga wznosi się, aby Cię spotkać,
Niech wiatr będzie zawsze za Tobą,
Niech słońce ciepło oświeca Twą twarz,
Deszcze spadają miękko na Twoje pola,
I do naszego następnego spotkania niech Bóg trzyma Cię zawsze w swej dłoni.
Amen.

Tradycyjny hymn celtycki

Bądź mym wzrokiem, o Panie mego serca.
Nikim będą inni, jeśli Ty jesteś.
Tyś mą najlepszą myślą we dnie i w nocy,
W przebudzeniu i we śnie, Twa obecność mym światłem.
Bądź mą mądrością, bądź mym prawdy słowem,
Ja zawsze z Tobą, a Ty ze mną, Panie:
Tyś mym Odkupicielem, ma miłości, Tyś wygrał;
Ty we mnie mieszkasz, a ja z Tobą jedno.

Nie zważam na bogactwa ni na próżne puste pochwały,
Tyś mym dziedzictwem przez wszystkie me dni;
Ty i tylko Ty jesteś pierwszy w mym sercu,
Wysoki Królu niebios, mym skarbem Tyś jest.
Wysoki Królu niebios, Tyś nieba jasnym słońcem,
Udziel mi jego radości, gdy przyjdzie zwycięstwo;
Chryste mego serca, cokolwiek się stanie,
Bądź ciągle mym wzrokiem, Władco wszystkiego.

3. Sytuacja ekumeniczna w Irlandii

Na szkaplerzu św. Patryka znajdujemy słowa modlitwy, która powtarzana była przez wiele stuleci dziejów Irlandii. Wyraża ona nadzieję, że Chrystus będzie „w sercu każdego, kto o mnie myśli, na ustach każdego, kto do mnie mówi, w oku każdego, kto patrzy na mnie". To za sprawą irlandzkich misjonarzy, począwszy od VI wieku, Jezus Chrystus pojawił się na ustach, w oczach, uszach i myślach niezliczonych rzesz ludzi w Europie i na świecie.
Irlandia od lat kojarzyła się Europie i całemu światu z napięciami między katolikami a protestantami. Mało kto wiedział, że powstałe antagonizmy mają charakter bardziej polityczny, kulturowy, historyczny i socjalny niż religijny. Przykre jest to, że wiele osób dopuszczających się aktów przemocy przyznaje się do chrześcijańskiej wiary. Kościoły Irlandii działają na rzecz pokoju, pojednania i poszanowania praw przez wszystkich dla wszystkich.
Ekumenizm w Irlandii obejmuje oczywiście większy obszar niż jej północną część, o której mówi się najczęściej ze względu na toczącą się tam rywalizację polityczną. W Republice Irlandzkiej znamienita większość ludności należy do Kościoła Rzymskokatolickiego, zaś w Irlandii Północnej rozbieżność statystyczna nie jest już tak wielka. W tej ostatniej napięcia minionych kilku dziesięcioleci doprowadziły do odmiennego rozłożenia akcentów w oczekiwaniu, praktyce i doświadczeniu ekumenicznym, niż w południowej części wyspy.
Kamieniami milowymi dla ekumenizmu w Północnej Irlandii były:
- doroczne konferencje ekumeniczne organizowane od 1964 roku,
- konferencje w Greenhill (koło Droghety) organizowane od 1966 roku,
- Irlandzka Szkoła Ekumeniczna erygowana w 1970 roku,
- Irlandzkie Międzykościelne Zgromadzenie, które funkcjonuje od
1973 roku.