Jezus Chrystus jest Panem

Aczkolwiek mocno trzeba wiązać Jezusa z pełnym i nieuszczuplo-nym człowieczeństwem, to jednak na tym nie wyczerpuje się relacji na Jego temat. Kto chce bezstronnie ocenić całą ich głębię, natknie się na niejedno, co go wprawi w zdumienie, oszołomi, wzbudzi lęk i spowoduje jego wyjście poza krąg własnego „ja” (por. Mk 6,51). Taka była zapewne pierwsza reakcja ludzi stających naprzeciw Jezusa, co znajduje odbicie chociażby w Ewangelii Marka. Czegoś podobnego jeszcze nigdy nie widziano i nie słyszano (por. Mk 2,12). Jezus jest nie „tylko człowiekiem”, ale jeszcze kimś więcej. W rzeczywiście żyjącym człowieku Jezusie, który jest jednym z nas, widoczne się staje coś głębszego, innego, większego, co staje się dla nas uchwytne dzięki Jego ludzkiej postaci.

b) Bóg w Jezusie Chrystusie

Ów Jezus rozsądza ostatecznie wszelkie kategorie myślowe. Nie pasuje do gotowego konceptu, nie sposób wtłoczyć Go w ustalone pojęcia czy gotowe schematy. Tu musi być „coś więcej niż” tylko człowiek (Mt 12,41 n). W tym przypadku pojawia się niezwykłe roszczenie, które rejestrują natychmiast także Jemu współcześni, reagując nań akceptacją lub negacją. Tu twierdzi ktoś o sobie, że jest decydującym i ostatecznym wybawcą, to znaczy: głosicielem ostatecznej woli Boga, a równocześnie tym, kto zaspokoi najgłębsze marzenia ludzkie, twierdzi też, że pozostaje w niepowtarzalnej, tajemniczej, nadzwyczajnej i szczególnej relacji z Bogiem, co dzieje się w sposób przewyższający wszelkie wyobrażenie, że stanowi z Nim pewnego rodzaju identyczność. Jezus postępuje tak, jakby z Nim i w Nim sam Bóg zaczynał być obecny inaczej niż dotąd, zaczynał przemawiać i działać -teraz już po raz ostatni i w sposób niedościgły.

Za roszczeniem tym stoi cała osoba Jezusa. Tego jeszcze dotychczas nie było, i od tamtego czasu pozostaje to czymś niesłychanym, niepowtarzalnym. Poza Chrystusem nikt na przestrzeni dziejów ludzkości tak nie wystąpił i nie przemawiał. Nigdy również żaden człowiek nie wystąpił z tak wielkim roszczeniem zachowując równocześnie tak daleko posunięte skromność i naturalność. To jest szokujące, to wstrząsa i domaga się stosownej odpowiedzi oraz należytej konsekwencji od każdego, kto staje naprzeciw takiego człowieka.

Roszczenia Jezusa

Jakkolwiek nie łatwo odnaleźć w Ewangeliach słowa Jezusa, które zachowałyby tę samą formę, w jakiej wyszły z Jego ust, nie bez racji wolno nam jednak przyjąć, że również poszerzone, pogłębione, przedłużone i odniesione do czegoś wypowiedzi Jezusa zostały Mu nie tylko włożone w usta, ale że odpowiadają one Jego intencji i są dobrze zrozumianymi, dokładnie wypowiedzianymi oraz poprawnie zinterpretowanymi słowami historycznego Jezusa. „Wszystko, co rzeczywiście Jezus powiedział” (Schwarz), powiedział tak, aby było zrozumiane, przekazane dalej, a później także lepiej przyjęte.